انواع پی ها و روش های ساخت آنها :
پی های سطحی:
پی
هایی که در پایین ترین قسمت ساختمان و در مجاورت تراز زمین قرار می گیرند،
پی های سطحی خوانده می شوند. این قبیل پی ها اغلب روی اولین لایه خاک با
توان باربری مناسب موجود بعد از تراز زمین قرار می گیرند. پی های سطحی به
صورت زیر دسته بندی می گردند:
1- پی های منفرد
2- پی های شبکه ای (مشبک)
3- پی های گسترده
4- پی های پلکانی
5- پی های با قوس مع
1- پی های منفرد:
پی
هایی هستند که مساحت آنها در تراز پایه سازه افزایش ابعادی می یابد. این
پی ها عموما بار یک دیوار یا ستون را تحمل نموده و گسترش ابعادی آنها زیر
دیوار یا ستون مذکور با توجه به شدت بارهای وارده صورت می پذیرد.
در
حالت کلی، شاید بتوان تمام پی هایی سطحی را نیز پی منفرد خطاب کرد. با این
وجود آنها از نقطه نظر طراحی و ساخت، دارای کاربری ها وعناوین مختلفی می
باشند. انواع مختلف پی های منفرد عبارتند از:
الف: پی دیواری:
ساده
ترین و نیز نوع رایج پی های منفرد به شمار می آیند که شامل چند ردیف آجری
بوده و معمولا ضخامت بالای دیوار نسبت به پایین به نصف تقلیل می یابد. در
قسمت پایه ضخامت پی از هر طرف 5 سانتیمتر افزایش می یابد. معمولا عمق هر
ردیف آجرچینی برابر 10 سانتی متر می باشد.
در برخی موارد ارتفاع ردیف
آجرچینی تحتانی به 20 سانتی متر افزایش می یابد. همچنین در مورد دیوار
انبارها، ضخامت دیوار نسبت به دیوار آجری افزایش می یابد.
روش ساخت پی دیواری:
برای
ساخت این نوع پی در ابتدا بستری از بتن مگر به ضخامت حداکثر 15 سانتی متر ،
به اندازه طول دیوار و عرضی حدود 20 تا 30 سانتی متر بیشتر از عرض آجرچینی
فراهم می گردد.
تحت هیچ شرایطی ضخامت لایه بتنی نباید از میزان بیرون
زدگی دیوار نسبت به پایه اش کمتر باشد. برای پی های واقع بر خاک سخت یا
کوبیده شده می توان از ساخت بستر بتنی مذبور صرف نظر نمود. همچنین در صورت
بتن ریزی قبل از اجرای اولین ردیف آجرچینی، بتن مذکور باید بخوبی کوبیده و
عمل آوری گردد.
بررسی کارایی:
این نوع پی ارزانترین نوع پی های منفرد بوده و بطور وسیعی در ساختمان های معمولی بکر برده می شود.
ب: پی ستون های مصالح بنایی:
پی
های منفردی هستند که بار یک ستون یا پایه تک از جنس آجر یا مصالح بنایی
سنگی را تحمل می کنند. و در آنها معمولا درتمام جهات دیوار بیرون زدگی 15
سانتی متری برای فونداسیون بتنی در نظر گرفته می شود.
ج: پی ستون بتنی:
در
انواع مخالف شیبدار، پلکانی و . با توجه لحاظ کردن بیرون زدگی بتن پایه
ساخته می شوند. برای مقابله به بارهای سنگین اقدام به مسلح سازی پایه بتنی
توسط میلگردهای فولادی و در هر دو جهت می گردد. این نوع از پی ها همچنین
برای تحمل بار مجموعه ای از چند ستون منفرد که بدلیل محدودیت فضایی امکان
بیرون زدگی پی برای برخی از ستون ها مقدور نباشد بکار می روند.
شکل این پی های مرکب در مواردی که مقطع ستون ها یکسان بوده مستطیلی و در غیر این صورت ذوزنقه ای می باشد.
2- پی های شبکه ای :
شبکه
ای دارای یک یا چند شناژ رابط چوبی یا فولادی که فضای خالی بین آنها توسط
بتن پر می گردد و به پی شبکه ای(مشبک) موسوم است. دلیل این نامگذاری شباهت
بستر انجام کار در این گونه عملیات از لحاظ شکل به نوعی ازشکل ظاهری شبکه
مانند می باشد. در این شیوه ساخت نیازی به حفاری عمیق نبوده و سطح مورد
نیاز برای کاهش تنش ها و رسیدن به سطح تنش باربری ایمن خاک در زیر پایه
سازه فراهم می گردد. هدف از ساخت این نوع رسیدن به حداکثر سطح افقی ممکن
برای توزیع بار در تراز پایه سازه می باشد.
با توجه به نوع مصالح مصرفی این نوع پی به دو دسته زیر تقسیم بندی می گردد.
2-1- پی شبکه ای فولادی
2-2- پی شبکه ای چوبی (الواری)
که در ادامه مراحل ساخت هر کدام به اختصار بیان می گردد:
پی شبکه ای فولادی:
1-
برای ساخت پی شبکه ای فولادی ترانشه ای با عرض محاسبه شده مورد نظر و عمق
حدودا 90 سانتی متر الی 5/1 متری حفر می گردد و سپس کف این ترانشه کوبیده و
رگلاژ می گردد.
2- سپس روی آن بتن نظافتی با عیار پایین به ضخامت 30 سانتی متر ریخته و بخوبی متراکم می گردد.
3-
سپس لایه دیگری از بتن با عیار بالاتر به ضخامت 15 سانتی متر روی بتن قبلی
ریخته و کوبیده می شود تا بدین وسیله بستر بتنی مناسبی برای ادامه
کارایجاد گردد.
4- بر روی این لایه بتنی آماده شده ردیف اول تیرهای
فولادی I شکل با ابعاد طراحی شده و با فواصل معین قرار می گیرند. سپس فضای
ما بین و اطراف این تیرهای فولادی با بتن پر می گردد.
5- در صورت وم ردیف دیگری از تیرهای فولادی روی تیرهای ردیف اول قرار می گیرند.
6- سپس تمامی فضای موجود توسط بتن پر می گردد. و سازه مورد نظر اعم از پایه، ستون ویا پایه فی روی این بستر ساخته می شود.
دانه های سنگی عموما به دو گروه ریز و درشت تقسیم می شوند . دانـه هـای ریز از ماسه طبیعی یا کارخانه ای که اندازه ی ذرات آنها تا یک چهارم اینچ می رسد تشکیل شده و دانه های درشت دانه هایی است کـه روی الک شماره ۱۶ باقی می ماند .
همانطور که گفتیم خمیر سیمان از مخلوط سیمان و آب تشکیل شده و چون به طور کامل اشباع نمی شود پس هوا نیز در آن وجود دارد .
خمیر سیمان معمولا حدود ۲۵ تا ۴۰ درصد کـل حجم بتن را در بـر می گیرد که حجم مطلق سیمان معمولا بین ۷ تا ۱۵ درصد و حجم آب از ۱۴ تا ۲۱ درصد است . مقدار هوا در بتن تا حدود ۸ درصد حجم بتن تغییر می کند که البته این مقدار به اندازه درشت ترین دانه ها بستگی دارد.
از آنجا که دانه ها حدودا ۶۰ تا ۷۵ درصد بتن را شامـل می شـود انتخاب آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است . دانـه هـا باید از موادی تشکیل یافته باشند که دارای مقاومت کافی بوده و در مقابل شرایط محیطی مقاوم بـاشـنـد . کیفیت بتون تا حد زیادی به کیفیت خمیر سیمان بستگی دارد . در بتنی که به طور صحیح ساخته می شود هر یک از دانه هـا کاملا به خمیر سیمان آغشته می شود و تمامی فضای موجود بین دانه ها کاملا با خمیر سیمان پر می شود. دانه های درشت باید به حدی مصرف شـود کـه فضای خالی در بتن ایـجـاد نکند . یعنی مانع مخلوط شدن دانه های کوچکتر نشود و فضای بین دانه های درشت را دانه های متوسط پر نمایند .
مصرف دانـه هـای متوسط هم باید به حدی باشد که جای دانه های درشت را نگیرد . بتنی کـه دارای دانه بندی متعادل باشد از مقاومت بالایی برخوردار خواهد بود .
مصرف دانـه هـای ریز ، سیمان و آب هم باید به حدی باشد که کاملا اطراف کلیه ی دانه ها را آغشته نماید و فضای خالی دانه ها را بپوشاند. اگر مصرف دانه های ریز زیاد باشد بتن معایب زیر را پیدا خواهد نمود :
۱ ــ مقاومت فشاری بتون کم می شود .
۲ ــ سیمان مصرفی مورد نیاز بتن زیاد خواهد شد .
۳ ــ بتن به آب زیادی احتیاج خواهد داشت که بعد ازسخت شدن به صورت حباب های هوا در بتون باقی خواهد ماند .
علت اینکه مقاومت فشاری بتن کم می شود دلیل مستقیم با مصرف آب زیاد و سیمان زیاد دارد . چرا که هر کدام مقاومت فشاری بتن را به گونه ای کـه توضیح می دهیم کم خواهد نمود .
ــ مصرف آب زیاد : زیرا همانطور که گفته شد بعد از سخت شدن بتن ایجاد خلا در بتن می نماید و هرچه تخلخل بتن زیاد باشد مقاومت آن کمترخواهد شد . ما در هنگام ساخت بتن به دنبال دستیابی بـه یـک جسم متراکم و تـوپـر هستیم . هنگام اضافه کردن آب باید در نظر داشته باشیم کـه آب مصرفی در حدی باشد که بتن اولا براحتی جابجا شود یعنی آب باعث لغزاندن دانه های سنگی روی همدیگر شود و ثانیاً آب مورد نیاز جهت انجام فعالیت شیمیایی و هیدراتاسیون سیمان فراهم گردد .
در زیر برخی از مزایای ناشی از کاهش آب در بتن را شرح می دهیم :
۱ ــ افزایش مقاومت فشاری و خمشی
۲ ــ باعث افزایش قابلیت آب بندی بتون می گردد
۳ ــ افزایش مقاومت و پایداری بتن در مقابل عوامل جوی
۴ ــ چسبندگی بهتر بین میلگرد و بتن
پس هر اندازه آب کمتری در بتن استفاده شود بتون مرغوب تری بدست می آید به شرط آنکه بتوان آنرا به طور صحیح مخلوط و متراکم نمود .
مصرف زیاد سیمان در بتن : سیمان اگر با آب مخلوط شود فقط کار یک ماده ی چسباننده را انجام می دهد.
پس دانه های سنگی در بتن توسط سیمان به هم چسبانده می شود. این دانـه های سنگی هستند که باید مقاومت کافی در مقابل عوامل مختلف را دارا باشند.
اگر جای مواد سنگی را در بتن مواد دیگری بگیرند طبیعتاً از مقاومت بتن کاسته می شود . هنگامی که در هنگام ساخت بتون مقدار سیمان زیاد بـاشـد جـای دانـه هـای سـنگـی را اشغال خواهـد کرد در نتیجه مقاومت بتن را کـم خواهد کرد . در ثانی از لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه نخواهد بـود کـه مصرف سیمان را زیاد نماییم زیرا هـزینـه ی تهیه ی دانـه های سنگی خیلی کمتر از هزینه ی تهیه ی سیمان خواهد بود.
مصرف زیاد ماسه در بتن : تقریبا تـوضیح در این بـاره مشابه توضیح مصرف زیاد سیمان خواهد بـود .
مصرف سیمان در صورتی در بتن کـم خواهـد شد کـه سطح دانـه هایی کـه سیمان می خواهد آنها را بـه همدیگـر بچسباند کـم شود و این نیز در صورتی ممکن خواهد بود که دانه بندی درشت تر باشد. هرچه دانه های سنگی درشت تر باشد مصرف سیمان نیز وماً کمتر می شود چراکه سطحی که سیمان می خواهد دانه ها را بهمدیگـر بچسباند کمتر می شود و هـرچـه مصرف ماسه در بتون زیاد شود سطح جانبی دانـه هـای بتن نسبت به حجم زیاد شده و لذا باید برای چسباندن آنها سیمان بیشتری مصرف نمود .
مخلوط کردن بتن :
مواد تشکیل دهنده ی بتن در ابتدا به طور جداگانه است که باید برای ساختن با هم مخلوط شوند . ترتیب تغذیه ی این مواد در هنگام ساخت نقش مهمی در یکنواختی بتن دارد . بـا این وجود با تغییر ترتیب تغذیه ی این مواد همچنان می توان بتن خوبی تولید کرد .
زمـان افـزودن آب تعداد دور کـل دیـگ مخلوط کـن و سرعت دوران آن باید کنترل شوند . عوامل مهم دیگر در اختلاط عبارتند از اندازه هر پیمانه نسبت به اندازه دیـگ مخلوط کـن ، زمـان مخلوط کـردن ، پیمانه کـردن و اختلاط ، طراحی و شبکه بندی دیگ و تیغه های مخلوط کن .
بتنی که تازه مخلوط می شود باید حالت نیمه پلاستیک و روانی داشته باشد . بـه گـونـه ای کـه بتوان آن را بـه راحتی شکل داد و در درون قالب قرار داد . بتن پلاستیک بتنی است کـه قابلیت خمیری دارد و شکـل پـذیـری آن مـانند خمیر خاک رس در صنعت سفالسازی است. در هنگام حمل نباید جدایی اجزا از هـم صورت گیرد . وقتی کـه بتن سخت می شود مخلوط یک نواختی از مواد متشکله بدست می دهد .
اگر پیمانکار در بدست آوردن عیار بتن مثلا بتون ۳۵۰ کوتاهی کرده باشـد و عیار کمتری بدست آورده باشد در صورتی که عیار بدست آمده ۶۰ درصد عیار اصلی باشد بـا توجه بـه نوع پروژه دستور تخریب داده نمی شـود بـلکـه جریمه تعلق می گیرد . ولی اگـر ۶۰ درصـد جواب ندهد دستور تخریب داده خواهد شد . این نکات در کتاب رواداری های مجاز کاملاً ذکر شده است.
همانطور کـه گفته شـد در کارگاه کوچک برای قالب بندی فونداسیون از آجـرهـای موجود در کارگاه استفاده می شود . حال برای اجرا و شروع بتن ریزی برای جلو گیری از خورده شدن آب بتن سطح داخلی آنها را که می باید با بتن در تماس باشد با یک ورقه ی نایلون پوشاندیم به این ترتیب از تماس مستقیم بتون بـا قـالـب آجـری جلو گیری می نماییم .
همانطور که می دانیم آجر آب بتن را خورده و درنتیجه باعث فاسد شدن آن می شود .
پـس از کنترل دقیق شبکه آرماتـوربندی اجازه ریختن بتن فونداسیون را صادرمی شود .
کارگـران از دستگاه بتن ریز استفاده نمودند و اقـدام بـه بتن ریزی کـرده . بـالای آن قسمت از قا لب ها و فونداسیون که ناگزیر به عبور و مرور می باشد تخته الـوار گذاشته تا رفت و آمد مسیر و از آسیب احتمالی به قالب جابجا شـدن احتمالی آرماتورهای فونداسیون جلوگیری به عمل آورد . قابل ذکر است کـه همواره در طول بتن ریزی یک کارگر به وسیله دستگاه ویبراتور بتون ریخته شـده در قالب را ویبره می کند تا هوای موجود در بتن را خارج کرده و از پوکی بتون جلوگیری بـه عمل آورد . البته باید دقت داشته باشیم که شیلنگ دستگاه ویبراتور همواره تقریبا عمود بر زمین و محل بتن ریزی بـاشـد . زیرا اگـر شیلنگ دستگاه ویبراتور تقریبا عمود نباشد در سطح بتن گیرکـرده و بـرای خارج کـردن آن دچار مشکل می شویم.
ویبره کردن بتن
پس از پایان عملیات بتن ریزی و با توجه به هوای منطقه و مراقبت های ویژه ای که باید بعد از بتن ریزی از بتون به عمل آید که بعد از گذشت حدودا چهار الی پنج ساعت از پایان کار به محل بتن ریزی شده آب داده شود.
این کار بـا تـوجه بــه هوای منطقه برای عمل آوری بتن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود . کار مراقبت و آب پاشی بتن چند روز به طول می انجامد.
در این مدت بتن ریخته شده به سختی لازم رسیده و البته بـرای اجـرای عملیات بعدی که نصب ستون ها بود آماده تاب و تحمل وزن ستون ها و دیوارهـا را پـیـدا کـرده بـود .
منبع: kimia-saadat
اجرای فونداسیون
قبل از شروع قسمت آرماتوربندی پی ، باید زودتر عملیات خاموت زنی مون رو شروع کنیم و از روی نقشه اجرایی میشه تعداد حدودی خاموت هارو برآورد کرد
قبل از هر چیز باید سایز خاموت رو از رو نقشه در بیاریم
از هر طرف کاورمون رو کسر میکنیم هم از عرض و هم از ارتفاع که معمولا در قسمت عرضی کاور رو ۷ سانت و در قسمت ارتفاع از بالا پایین ۵ سانتی متر
پس ۱۴ سانت از عرض و ۱۰ سانت از ارتفاع کم میکنیم ، اندازه خاموت میشود ۵۰ در ۶۶ سانتیمتر
و دو تا هم چنگال که طول هرکدوم برابر است با حداقل ۶ برابر قطر میلگرد بعد از شعاع خم
عملیات خاموت زنی یا بصورت دستی یا با دستگاه های خاموت زنی انجام میگیرد
مقدار کاور یا همون پوشش میلگردها با توجه به شرایط محیطی متفاوت است که.در مبحث ۹ جدول آن موجود است
بعد از اتمام یا همزمان با خاموت زنی مونتاژ میلگرد های اصلی رو شروع میکنیم
عرض مش بالا و پایین فونداسیون با کسر دو تا کاور از طرفین تعیین می شود
فاصله میلگردهای طولی از هم ، با توجه به دتایل میشه به دست اورد
نکته
با توجه به اینکه طول هر شاخه میلگرد ۱۲ متر هست ما مجبوریم در طول های بیشتر از ۱۲ متر میلگرد ها رو اورلب کنیم یا همون وصله پوششی باید دقت کنیم این وصله در نزدیکی ستون یا زیر ستون انجام ندیم
طول اورلب معمولا ۵۵ برابر قطر میلگرد میگیرن در کارگاه ها
نکته
آرماتورها باید طوری به هم بسته شوند تا در موقع بتن ریزی از جای خود تکان نخورده وجابجا نشوند
دقت کنند در بعضی جاها مشاهده میشه برا کاور از آجر استفاده میکنن این کلا اشتباهه
برا کاور از لقمه بتنی یا اسپیسر های پلاستیکی مخصوص همین کار استفاده میشه
کاور بتنی SPACER
برش بتن به عملیاتی گفته میشود که طی آن بر مبنای نیاز تغییری در وضعیت ساختار قبلی به واسطهی برش ایجاد میکنیم.حال با توجه به آنکه نیاز ما چیست روشهای اجرا نیز متفاوت است. در زیر به معرفی این روش ها میپردازیم:
1.برش بتن به منظور اجرای بازشو در یک سطح عمودی : این روش مختص سقفهای بتنی که ضخامت چندانی ندارند میباشد که بتوان توسط دستگاه کرگیری با ایجاد چند سوراخ با قطر مناسب بازشوی مناسب در محل مورد نظر را ایجاد کرد.به منظور ایجاد حفره در سقف به منظور ایجاد حفره در سقف و یا کف بتنی نیز می توان از دستگاه کاتر با تیغه الماسه استفاده نمود که آن نیز شیارهایی در امتداد مستقیم ایجاد می کند.
2.برش سیمی بتن مربوط به برش در احجام بالا :در این روش برش توسط سیمی که از یک طرف به دور بتن و از طرف دیگر به دستگاه برش متصل است انجام میشود.همچنین طول مناسب برای سیم نیز با توجه به ابعاد بتن معین میشود از مزایای این روش نسبت به سایر روشها ، عدم محدودیت ابعاد برش ، سرعت بالای برش و پیوستگی برش را می توان نام برد.
حال بسته به شرایط موجود روشهای مختلفی برای انجام عمل برش وجود دارد.
1.برش بتن : برش های کم عمق و در مقیاس کوچک
در این حالت، شما می توانید از یک فرز 4 "و یا 5" و یک تیغه الماس متخلخل (sintered diamond blade) 4 "و یا 5" استفاده کنید ، به عنوان مثال، تیغه الماس سگمنتال(segmented diamond blade) ، تیغه الماس توربو ( turbo diamond blade)، یا تیغه الماس توربو موج ( turbo wave diamond blade) ، نصب شده بر روی فرز.
2.برش های عمیق و یا در مقیاس بزرگ:
اگر برش بتن عمیق تر از 4 "(در حدود 100mm ) است و یا مقیاس کار نسبتا بزرگ است، باید از یک اره بتن مرطوب (wet concrete saw) و از تیغ اره بتنی الماسه لیزری (laser welded diamond concrete saw blades ) برای انجام کار استفاده نمود
راهنمایی بیشتر جهت برش بتن
بتن همچنین می توانید با تیغه ساینده بریده شود، اما تیغه الماس توصیه می شود. برای تیغه الماس می توان حداقل دو برابر سریع تر برید، خرابی کمتر ایجاد کرد و برش عمیق ایجاد
سقف تیرچه بلوک بلوک یونالیتی ، در حال حاضر جزء متداول ترین روش های اجرای سقف های سازه ای در کشور است. قسمت اصلی تشکلیل دهنده ی این سقف ، تیرچه های سقفی و بلوک های پلی استایرن ( یونولیت) است.
در این نوع سقف ها، بار سقف توسط تیرچه ها به تیرهای اصلی منتقل می شود. بلوک ها (یونولیت ها) فقط نقش پر کننده فضای بین تیرچه ها را دارند و هیچ نقش سازه ای در سقف تیرچه بلوک ندارند.
تیرچه ها انواع مختلفی دارند. تیرچه ها می توانند به صورت بتنی یا فی باشند. تیرچه های بتنی می توانند به صورت پاشنه بتنی یا پاشنه سفالی باشند.
تیرچه معمولی ( پاشنه سفالی)
تیرچه بتنی ( پاشنه بتنی)
در گذشته از بلوک های سفالی به جای یونولیت استفاده می شد. با معرفی یونولیت به عنوان یک مصالح مورد تایید، خیلی زود استفاده از سفال منسوخ گردید. زیرا بلوک های یونولیت (پلی استایرن) مزایای زیادی نسبت به بلوک های سفالی داشت.
احتمالاً همه شما عزیزان با قانون دوم نیوتون آشنا باشید. آن را در فیزیک دبیرستان هم خوانده ایم.
F=m*a
در این رابطه F برآیند نیروهای وارد بر جسم است. m جرم جسم است. a شتاب جسم است.
این قانون چه ربطی به ساختمان دارد؟
ساختمان نیز یک جسم است. که بر اثر زله شتابی به آن وارد می شود. که حاصل ضرب این شتاب در جرم ساختمان، همان نیروی مخرب زله را تشکیل میدهد. براساس این قانون نیروی مخرب زله رابطه مستقیم با جرم ساختمان دارد. هر چقدر جرم ساختمان بیشتر باشد، نیروی وارد بر ساختمان نیز بزرگتر است.
حالا این چه ربطی به موضوع ما دارد؟
تلاش طراح این است، که سازه ای را طراحی کند، که سبک ترین حالت باشد. بخش اعظم وزن یک ساختمان را سقف ها تشکیل می دهد. هر چقدر مصالح سبک تری در اجرای سقف استفاده گردد که ضمن، حفظ استحکام، وزن کمی نیز داشته باشد، طراحی بهینه تر و مقاوم تر خواهد بود.
در نتیجه بلوک های پلی استایرن یا یونولیت که نسبت به سفال خیلی سبک تر بودند، به سرعت جایگزین بلوک های سفالی شدند.
بلوک های سفالی ابعاد کوچکی داشتند، چیدن آن ها روی سقفِ تیرچه بلوک، زمان بَر بود. اما هر بلوک یونولیتی سبک بودند و می توانستند، ابعاد بزرگتری داشته باشند. هر بلوک یونولیتی، از نظر ابعاد پنج برابر بلوک های سفالی بود.
همین سبک بودن و ابعاد بزرگتر سرعت اجرا را چندین برابر کرد. بارگیری، حمل و نقل، بار اندازی، انتقال بلوک های به طبقات و چیدن آن ها، که زمانی جزو قسمت های طاقت فرسای اجرای سقف بود، با آمدن بلوک های یونولیتی به کاری ساده و شیرین تبدیل شد.
سفال ها، علاوه بر این که سنگین بودند، شکننده نیز بودند، در تمام مراحل بارگیری، تخیله و حمل و نقل، تلفات داشتند و تعدادی از آن ها شکسته می شد. انعطاف پذیر نیز نبودند، و معمولا پیمانکاران برای پر کردن قسمت های انتهایی دهانه با بلوک های سفالی مشکل داشتند. چون جایشان نمی شد.
اما بلوک های یونولیتی تقریبا پرتی ندارند، قابل برش نیز هستند. در انتهای دهانه، اگر طولشان بلندتر از میزان لازم باشد، می توان آن ها را برش داد و به اندازه دلخواه درآورد.
بلوک های یونالیتی در سقف تیرچه بلوک
البته سقف تیرچه بلوک فقط از تیرچه ها و بلوک های یونولیتی تشکلیل نشده است. در اجرای این نوع سقف دتایل ها و جزییات مهمی وجود دارد. اهمیت اجرای صحیح این جزییات در سقف تیرچه بلوک بسیار زیاد است. استحکام سقف تیرچه بلوک، منوط به اجرای صحیح این جزییات است. این جزییات معمولاً در نقشه های سازه درج می شود.
البته ممکن است به صورت ناقص درج شده باشد یا اصلا درج نشده باشد. به هر حال از وظایف مهندس ناظر یا مجری ساختمان، این است که جزییات سقف تیرچه بلوک را بداند و نسبت به اجرای صحیح آن ها حساس باشد.
متاسفانه در زله ها، علت بسیاری از تخریب ها و خسارات مالی و جانی، عدم اجرای صحیح جزییات اجرایی سقف تیرچه بلوک است.
در طول چندین سال نظارت بر پروژه های ساختمانی، همواره بر سر اجرای صحیحِ جزییات سقف تیرچه بلوک ، با مجریان ساختمان و پیمانکاران، کشمکش داشتیم. در ساختمان های بتنی تمام سقف ها باید، توسط ناظر بازدید شود و گزارش بازدید آن به شهرداری ارسال گردد.
در اکثریت ساختمان های بتنی، روش قالب اجرای سقف ، تیرچه بلوک است. در ساختمان های فی نیز، معمولاً، همین نوع سقف اجرا می شود، با این تفاوت که در اکثر سازه های فی از تیرچه های فی (کرومیت ) استفاده می شود. در اجرای سقف های تیرچه کرومیت نیز، اکثر جزییات شبیه تیرچه های بتنی است.
یکی از دیتایل های مهم در سقف تیرچه بلوک ، کلاف عرضی است. کلاف عرضی را در اصطلاح کارگاهی ژوئَن هم می گویند. در برخی از نقشه ها ممکن است به انگلیسی Tie Beam هم درج شده باشد. اجرای کلاف عرضی در دهانه های بیش از ۴٫۵ متر اامی است.
کلاف عرضی باید در میانه دهانه اجرا شود. البته اگر طول دهانه خیلی زیاد باشد، تعداد بیشتری کلاف عرضی یا ژوئن نیاز است.
کلاف عرضی عمود بر تیرچه ها، اجرا می شود. در واقع، نوعی نقش تکیه گاه جانبی را برای تیرچه ها در سقف تیرچه بلوک ایفا می کند. کلاف عرضی استحکام سقف را افزایش می دهد. بعلاوه، از لرزش سقف در هنگام، حرکت و رفت و آمد بر روی آن، به طور قابل توجهی می کاهد.
نکات مهمی در اجرای کلاف عرضی وجود دارد که معمولاً پیمانکاران آن ها را نادیده می گیرند.
درباره این سایت